Het zit er op

De laatste dag is aangebroken. Een geweldige reis zit er op. Vandaag voor de laatste keer tas inpakken, goed nadenken wat ik in het vliegtuig nog nodig zou kunnen hebben en verder maar een beetje relaxen. Mentaal voorbereiden op de ijzige kou in Nederland. Binnen een etmaal van pakweg plus 30 naar min 5. Zonder jas, noem het maar niks. Nou ja, ik zal Ellen en Marco die me morgenavond vanaf Schiphol komen ophalen even nadrukkelijk vragen een jas voor me mee te nemen. Bij deze. Niet vergeten hoor!

Aan de ene kant zou ik er zo nog een maand aan kunnen vastplakken, aan de andere kant verheug ik me weer op mijn vertrouwde thuis. Ik denk dat dat een gezonde zaak is, met plezier op vakantie gaan, met plezier terugkomen.

Tijd voor wat statistieken:

Aantal reisverhalen op dit blog: 28

Aantal foto’s: 646

Aantal volgers:  39

Aantal bezoeken: 1078

Aantal bezochte pagina’s: 20.242

Gemiddeld aantal pagina’s per bezoeker: 18,73

Aantal reacties: 66

Leukste reactie: alle 

Aantal fietsdagen: 16

Aantal gefietste kilometers: 1182

Gemiddelde snelheid: 3 keer schildpad

Aantal lekke banden: zero.

Aantal cappuccino’s: 74 (ruwe schatting)

Maag- en darmklachten: zero

Wie dit blog heeft gevolgd heeft kunnen lezen dat ik Thailand een fantastisch land vind. Alles wat ik van tevoren had verwacht en gehoopt is uitgekomen en zelfs meer dan dat. De Thaise bevolking is bewonderenswaardig vriendelijk en behulpzaam. Niet voor niets wordt Thailand het land van de glimlach genoemd. Want glimlachen, dat doen ze allemaal. Of ze nou koken (wat veel vrouwen echt de hele dag doen), gedag zeggen, willen helpen of je besodemieteren, het maakt niet uit. Over dat laatste gesproken, geen seconde heb ik me hier onveilig gevoeld of ook maar iets dat daarbij in de buurt komt. Kortom, een geweldig land om te vertoeven.

Ik kwam op het internet een artikel tegen over de meest wezenlijke cultuurverschillen tussen Thaise mensen en westerlingen. Wat ik las, dat herken ik wel. Wij westerlingen willen zich vooral bezighouden met de waarheid. Of die waarheid aangenaam is of niet maakt niet uit.  Wat waar is, kan niet ontkend worden.

De Thaise geest werkt heel anders en richt zich voornamelijk op sentimenten. Voor alles wil een Thai plezier hebben in het leven. Een van de kernwoorden in de Thaise taal  is sanuk, dat je kunt omschrijven als plezierig, aangenaam, fijn, leuk.  De Thaise geest wil met de werkelijkheid en de waarheid weinig te maken hebben. Vooral als dat slecht uitkomt. Als het maar sanuk is, dan is het goed.

Thai richten hun blik op de sentimenten die zich in hun binnenste voordoen en houden die nauwgezet in de gaten, zoals een meteoroloog het weer. Als een gedachte, een mening, een idee een goed gevoel geeft, dan is het in orde. Of het waar is, doet verder niet ter zake. Als een Thai vraagt of je iets begrepen hebt zegt ze: Khao Chai? Dit betekent letterlijk vertaald: Gaat het je hart binnen?

Alle vormen van begrijpen, argumenten, waarheid en werkelijkheidszin, kunnen hier alleen via het hart naar binnen. En dat hart schift en filtert: aangenaam-onaangenaam. Het laatste komt er niet in. Voor een groot deel verklaart dat volgens mij de eeuwige glimlach op al die Thaise gezichten.

Dank dat jullie me gevolgd hebben op deze reis van mijn leven. Maar hoeveel levens heb ik eigenlijk? Weet je wat, ik zal een geheimpje verklappen: Ik geloof in reïncarnatie.

Voor de laatste maal zeg ik: Laa Kohn. Dat betekent niet alleen goedendag, maar ook vaarwel!